πλονζόν

και μπλονζόν, το, Ν

1. βουτιά, μακροβούτι

2. (στο ποδόσφαιρο) εκτίναξη τού τερματοφύλακα και πτώση του στο έδαφος, για να πιάσει ή να αποκρούσει την μπάλα που έρχεται με ταχύτητα προς το τέρμα του.

[ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. plongeon «κολυμβητικό πτηνό που βυθίζει την πλατιά μύτη του στο νερό για αναζήτηση ψαριών», από όπου και η σημ. «βουτιά, μακροβούτι» (< plonger < λατ. plumbum «μόλυβδος»)].